tag:blogger.com,1999:blog-36733064569722665382024-02-07T01:25:20.420-08:00ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.comBlogger48125tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-78728173778390027302009-03-10T10:44:00.000-07:002009-03-10T10:58:56.112-07:00Σωστός Φίλος<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX0YEh7hGvbjPQdxCORiQ40WCFzdjcHhKjrAMUs8qNMvt2o49fh5b21_jxpF1BWeI2CFs2PCVj-xWltN44V5zGdB5Oloer-yV6DG31OZlucB20_Xl04es1UyJ9uZl984iqiIuq2TEjj4Q/s1600-h/Hands.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 223px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX0YEh7hGvbjPQdxCORiQ40WCFzdjcHhKjrAMUs8qNMvt2o49fh5b21_jxpF1BWeI2CFs2PCVj-xWltN44V5zGdB5Oloer-yV6DG31OZlucB20_Xl04es1UyJ9uZl984iqiIuq2TEjj4Q/s320/Hands.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5311620071660024786" border="0" /></a><br /><span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:georgia;">Μερικά βήματα για να στηρίζουμε τις αληθινές μας σχέσεις με τους φίλους :<br /><br />Αφιερώνω χρόνο<br />Ακούω και δεν κρίνω<br />Δεν παραλείπω να του υπενθυμίζω ότι είναι δυνατός<br />Βοηθώ να νιώσει καλύτερα<br />Λέω πάντα την αλήθεια, όταν πρόκειται να βοηθήσω<br />Δείχνω με τη συμπεριφορά μου, τον τόνο της φωνής και το χαμόγελο μου ότι μ' ενδιαφέρει να αισθάνεται ασφαλής, ευτυχισμένος και άνετος<br />Δείχνω ότι λυπάμαι όταν πληγώνομαι απ' αυτόν και μου επιτρέπει να του το δείξω και μου δείχνει ότι λυπάται όταν εγώ τον πληγώνω<br />Δεν τον εκμεταλλεύομαι ποτέ. Φροντίζω να ξέρει τι θέλω και αλληλοπροστατευόμαστε<br />Του κάνω μικρές εκπλήξεις<br />Βρίσκω λόγια για να τονίσω ό,τι καλό έχει μέσα του<br />Επιτρέπουμε ο ένας στον άλλο να κλάψει όταν το χρειάζεται<br />τον ενθαρρύνω να μου λέει την αλήθεια και να παραδέχεται τους φόβους του. Το ίδιο κάνω κι εγώ.<br /><br />Εύχομαι όλοι να έχουμε γερές βάσεις στη φιλία... Ας προσπαθήσουμε. Χρειαζόμαστε τους φίλους, όσο τίποτα άλλο!<br />Ώρα καλή, καλές σκέψεις, σωστούς προβληματισμούς.<br /><br /></span></span></span></span>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-10405223119530177612009-03-10T10:26:00.001-07:002009-03-10T10:41:48.978-07:007 βήματα για την ολοκλήρωση της συμπεριφοράς μου<span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:georgia;">αναλαμβάνω την προσωπική μου ευθύνη για τη συμπεριφορά μου<br /><br />θέτω ανώτερους στόχους<br /><br />δείχνω ανοχή<br /><br />είμαι γενναία<br /><br />αγαπάω<br /><br />έχω φιλοδοξίες<br /><br /><span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_0">χαμογελάω</span><br /></span></span></span></span>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-39736868173996393622009-03-10T09:13:00.001-07:002009-03-10T09:18:51.221-07:00<span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family: georgia;">Άργησε όσο θέλεις ψυχή μου.<br />Το ξέρω πως ίσως να χάνουμε χρόνο.<br />Μην απορείς που στέκομαι δίπλα σου πάντα...<br />Ποτέ δε θα σε άφηνα μόνο.<br />Μα αν είναι να φύγεις, τότε μην έρθεις ποτέ...<br />Για τις στιγμές, που λίγο κρατάνε, είναι υπέροχες μόνο οι αναμνήσεις.<br />Για μένα το αιώνιο είναι το ΠΑΝ.<br /></span></span></span></span>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-85304974993163611132009-03-10T08:43:00.000-07:002009-03-10T08:47:45.029-07:00ΑΝΘΡΩΠΟΣ<span style="font-style: italic;"><span style="font-family: georgia;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-weight: bold;">είσαι πλούσιος αν χαρίζεις:<br /><br />στους εχθρούς σου συγχώρεση<br />στους φίλους σου την καρδιά σου<br />στα παιδιά σου παράδειγμα<br />στους αντιφρονούντες ανοχή<br />στον πατέρα σου υπακοή<br />στη μητέρα σου τρυφεράδα<br />στον εαυτό σου αυτοσεβασμό<br />στους γείτονες σου καλούς τρόπους<br />στους παραπαίοντες κατανόηση<br />σε όλους αγάπη.<br /></span></span></span></span>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-91001369350741425052009-03-10T08:39:00.000-07:002009-03-10T08:42:51.723-07:00<span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family: georgia;">Το δάκρυ μου φωτιά, που έκαψε εμένα.<br />Να θυμάσαι ψυχή μου ό,τι έζησα μόνο με σένα...<br />Για πάντα θα με ακολουθεί η καρδιά μου, φώναξε με, αν χρειαστείς τη βοήθεια μου.<br />Κράτα για μένα μια γωνίτσα στην καρδιά σου, να μην αισθάνομαι ότι είμαι μακριά σου.<br />Το σκοτάδι να μην το φοβηθείς, η μοναξιά μη σε τρομάξει,<br />ο Θεός δεν αφήνει τους αγγέλους του,<br />κανείς να τους πειράξει.<br />Μακάρι, να βρεις την ευτυχία,που αναζητείς.<br />Κάτι τόσο λίγο, για τον ουρανό που μου χάρισες, <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_0">έστω</span> και για λίγο...<br /></span></span></span></span>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-21473663644123255682009-03-10T08:34:00.002-07:002009-03-10T08:38:25.527-07:00<span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family: georgia;">Δε θα σε ξεχάσω, όσο κι αν είναι ανώφελο να σε θυμάμαι.<br />Δε θα σε ξεχάσω, γιατί δεν σου πρέπει, δεν μας πρέπει, δεν πρέπει σε όσα ζήσαμε <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_0">μαζί. Θα</span> σε θυμάμαι πάντα, όμως μόνο όσο χρειάζεται. Γιατί και η ολοκληρωτική λησμονιά είναι το ίδιο ολέθρια όσο και η ολοζώντανη <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_1">θύμηση</span>..<br /><br /><br /><br />Για όλους εμάς που θεωρούμε ότι το να <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_2">πατήσουμε</span> <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_3">delete</span> στη μνήμη μας... είναι λύτρωση<br /></span></span></span></span>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-25609867725130222122009-03-10T08:34:00.001-07:002009-03-10T08:34:29.080-07:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjESnMqNol3wGXk5S7LprLVISZJmdZQxmw8Reg0g2OLAhTGFxQ57D612jhw9hFT6FgqLkcGTp_Dj1a90rwkC6yb0SGzv5W57KHFR7W1OBgD2sezwI4y-YVJpx5C0E3ukXpRnyJ-_o9A-0M/s1600-h/_1.jpg"><img style="cursor: pointer; width: 311px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjESnMqNol3wGXk5S7LprLVISZJmdZQxmw8Reg0g2OLAhTGFxQ57D612jhw9hFT6FgqLkcGTp_Dj1a90rwkC6yb0SGzv5W57KHFR7W1OBgD2sezwI4y-YVJpx5C0E3ukXpRnyJ-_o9A-0M/s400/_1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5311582884421548562" border="0" /></a>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-72899897591216923922009-03-10T08:33:00.001-07:002009-03-10T08:34:03.717-07:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFP19aS3Z9Qadf1pzGpWWSpKAKMjztc2UD-YmnX6YR00ZccaNo1FAwLe4UfXdb1V58pszdgzkJFVXK2XHjBrwozfL43I6La0pULpoAGaJtwj7v_l8ZrdzE29v5PwUJtZYb0VDontE_a9o/s1600-h/dreameryu5.jpg"><img style="cursor: pointer; width: 400px; height: 321px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFP19aS3Z9Qadf1pzGpWWSpKAKMjztc2UD-YmnX6YR00ZccaNo1FAwLe4UfXdb1V58pszdgzkJFVXK2XHjBrwozfL43I6La0pULpoAGaJtwj7v_l8ZrdzE29v5PwUJtZYb0VDontE_a9o/s400/dreameryu5.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5311582754671007330" border="0" /></a>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-29554417453089778062009-03-10T08:32:00.002-07:002009-03-10T08:33:31.227-07:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAWDDBu9_c3-KgTPh3RPffYCvewksENnVMb9SKIzfhG28Jzfnfj6lDmv9myjmK2pEBNvKr9bc3l7lObH4g7L2glNvi2pIXdzQsM8Xv_yIj4cHBepTWs0aQLKNZ7O5tlD1F_7HWBqbM12U/s1600-h/1_couple_naked_700.jpg"><img style="cursor: pointer; width: 400px; height: 185px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAWDDBu9_c3-KgTPh3RPffYCvewksENnVMb9SKIzfhG28Jzfnfj6lDmv9myjmK2pEBNvKr9bc3l7lObH4g7L2glNvi2pIXdzQsM8Xv_yIj4cHBepTWs0aQLKNZ7O5tlD1F_7HWBqbM12U/s400/1_couple_naked_700.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5311582574030837090" border="0" /></a>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-36337422172811960512009-03-10T08:32:00.001-07:002009-03-10T08:32:35.648-07:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLrdRBTwb_twoou8xEoe55oerOs49Roos4OipxbFK5-9C52xO66Rs9kGBAG7z9jW6fmTckAHuubh0Sy2J53uszLEcgjk_kbizCGe1BQzGvebnxf_DtwJoEYUYNihyphenhyphen3CV-o981MEgSgr-o/s1600-h/feminine-ists.jpg"><img style="cursor: pointer; width: 387px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLrdRBTwb_twoou8xEoe55oerOs49Roos4OipxbFK5-9C52xO66Rs9kGBAG7z9jW6fmTckAHuubh0Sy2J53uszLEcgjk_kbizCGe1BQzGvebnxf_DtwJoEYUYNihyphenhyphen3CV-o981MEgSgr-o/s400/feminine-ists.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5311582379083783922" border="0" /></a>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-76334139860027675902009-03-09T06:48:00.000-07:002009-03-09T07:31:27.416-07:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeaF3r2uKh6E3qQ5kurfJLDNrliyNfHlQ9JXWxtCfJMq3YkvmSDw5oe_X-WI4J9drCAUlAhH6Q1iyudx0ukMLCk0-9eovPucHDzAoyWtwNBUAukge4EMVhlptrvUQurU4HgXhnpFRTtS4/s1600-h/The_Moor_by_Maizy138.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 295px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeaF3r2uKh6E3qQ5kurfJLDNrliyNfHlQ9JXWxtCfJMq3YkvmSDw5oe_X-WI4J9drCAUlAhH6Q1iyudx0ukMLCk0-9eovPucHDzAoyWtwNBUAukge4EMVhlptrvUQurU4HgXhnpFRTtS4/s320/The_Moor_by_Maizy138.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5311195520334760290" border="0" /></a><br /><span style="font-weight: bold;"><span style="font-style: italic;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:georgia;">Εγώ δε θέλω τα φιλιά να ναι σαν επισκέπτες, που έρχονται από μοναξιά, σβήνουνε ένα πόθο και φεύγουνε σαν κλέφτες. Δε θέλω τα κλεμμένα τα φιλιά σου. Θέλω την παρουσία σου, τα λόγια τα γλυκά, που δε θα νιώθεις τύψεις να μου λες, τα λόγια αυτά που κλείδωσες στο συρτάρι των αναμνήσεων κ πέταξες το κλειδί... στα σκουπίδια.<br />Είμαι χαρούμενη όταν έχω πιστοποιημένη την αγάπη σου και αισθάνομαι τον έρωτα σου. Εσύ μπορεί να αισθάνθηκες πολλά και να τα περιόριζες σ' ένα "μου λείπεις". Το ήξερα πως δεν θα ήσουνα ποτέ δικός σου, όπως ήθελα εγώ. Ένα κομμάτι της ψυχής σου, αυτό που κρύβεις τόσο καλά, θα με ζητά.. Και θα είσαι δυστυχής που δε θα μπορέσεις ποτέ να το πεις, να το φωνάξεις, όπως κάνω εγώ χωρίς να υπολογίζω κανέναν! Δυστυχώς για σένα οι σκέψεις είναι δυνατές και έρχονται να σε βασανίσουν...<br />Χαίρομαι για την αθωότητα και την αφέλεια μου, που ακουμπάει τα όρια της αμαρτίας αλλά και της βλακείας. Το μεγαλύτερο μου χάρισμα είναι η καρδιά μου. Δε φοβήθηκα ποτέ να την εκθέσω! Είναι βέβαια σκέψεις, που τις κρατάω μέσα μου και δε σου λέω τίποτα... συγχώρεσε μου τη σιωπή, παλεύω για σένα...<br />Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς την ψυχή μου, χωρίς το μυαλό μου, χωρίς εσένα...<br />Να θυμάσαι ότι όσο κρατάει η αιωνιότητα σε συγχωρώ για όλα...<br />Εδώ λοιπόν, κλείνω την καρδιά σου χαμογελώ γλυκά, μέσα μου όμως σ' αποχαιρετάω...<br /></span></span></span></span>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-78388268438430812392009-03-07T08:52:00.001-08:002009-03-07T10:04:38.124-08:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUpwZNF2f4bU3rfCR4J5bilTLm0pbSPfGuh-R_zL898EtWIyUU8VDex9GJk6SQ-Fv8TJE_Qpermt3AHZpVECWE1UV9vQAKs1gdQ_OMkO-pizi01Yjr9EsYH8EbJm_ac27FdIDmUHJYj8Q/s1600-h/134891-votsalo-keri.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 200px; height: 150px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUpwZNF2f4bU3rfCR4J5bilTLm0pbSPfGuh-R_zL898EtWIyUU8VDex9GJk6SQ-Fv8TJE_Qpermt3AHZpVECWE1UV9vQAKs1gdQ_OMkO-pizi01Yjr9EsYH8EbJm_ac27FdIDmUHJYj8Q/s200/134891-votsalo-keri.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5310508334661246898" border="0" /></a><br /><span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:georgia;"><span style="font-family:georgia;">Κοιτάζω το κόκκινο κερί που έλιωσε, που έγινε ένα με τη νύχτα και μεταμορφώθηκε σε σταλαγμίτη ανάγλυφο. Ήταν όνειρο; Μια γλυκιά φρεναπάτη; Μ' έκοψες στα δυο με το χαστούκι της λογικής, μ' έκανες να πετάω με τον αναπάντεχο ερχομό σου.<br />Αγγίζω το λιωμένο κερί κι αναρωτιέμαι αν έλιωσες κι εσύ. Αν το χάδι μου ήταν αρκετό στο τραχύ μάγουλο σου, στον αδάμ του λαιμού σου, στην ιλιγγιώδη κορυφογραμμή των χειλιών σου, στη χαίτη των μαλλιών σου, στο μελαγχολικά πυρωμένο βλέμμα σου, στα στραπάτσα της φευγάτης καρδιάς σου.<br />Στην αγκαλιά σου κούρνιασα, αφέθηκα σε μια στάλα ύπνου, μακριά από τις σκοτούρες. Με κρυφοκοίταγες, είπες, και χαιρόσουν, αυτή την αιώνια στιγμή...<br />Κρατάω τις ευωδιαστές μυρωδιές σου, ανεπαίσθητες και απόκρυφες. Η αδεξιότητα, ο πόθος και η αμηχανία μπερδεύτηκαν μέσα μου. Συγγνώμη που δεν "έφυγες" πρώτος εσύ στο λιώσιμο του μετάλλου.<br />Το παιχνίδι και το ταξίδι είναι στα χέρια σου.<br /></span></span></span></span></span>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-8452085587001188752009-03-07T06:36:00.000-08:002009-03-07T08:27:23.645-08:00αιώνιος εραστής διηγείται...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDrIFpEUr8ETw88QRzoG2GUOuM5SmpCcZ_NG6XbXFPZK1t1iH6n17DOCsQkG6Kkn8M90XvWYciBD73mKRFY0NTn4_JHxWve2vz1RJpGHvlRyVEXUHMrVg0s67C2ZoV4BiyXa0BEyieKIA/s1600-h/19.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 200px; height: 141px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDrIFpEUr8ETw88QRzoG2GUOuM5SmpCcZ_NG6XbXFPZK1t1iH6n17DOCsQkG6Kkn8M90XvWYciBD73mKRFY0NTn4_JHxWve2vz1RJpGHvlRyVEXUHMrVg0s67C2ZoV4BiyXa0BEyieKIA/s200/19.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5310483174277517570" border="0" /></a><br /><br /><br /><span style="font-style: italic;"><span style="font-family:georgia;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-family:georgia;"> Η μεγαλύτερη εγκυκλοπαίδεια της ζωής μου στάθηκαν οι γυναίκες. Σε ξάφνιασα; Υπήρξα "ιδανικός κι ανάξιος" αναγνώστης τους. Αλλά και ισόβιος φοιτητής, αφού το διδακτορικό μου για κείνες υπήρξε μια ουτοπία, παρέμεινε και παραμένει αιωνίως ανολοκλήρωτο. Ευτυχώς! Δε νομίζω να υπάρχει πανεπιστήμιο για να με δεχθεί.<br />Τι θράσος να θέλεις να εξαντλήσεις .... διδακτορικά τη θάλασσα. Πώς το έχει πει ο Σεφέρης: "τη θάλασσα, τη θάλασσα, ποιος θα μπορέσει να την εξαντλήσει;". Πιστεύω ότι η γυναίκα είναι σαν τη θάλασσα. Γαλήνια, σαγηνευτική, λαμπερή, απέραντη. Σε θωπεύει, σε δροσίζει, σε χαλαρώνει, σε λυτρώνει. Αφρισμένη, θυμωμένη, σκοτεινή, φουρτουνιασμένη. Σε ταράζει, σε ζαλίζει, σε φοβίζει, σε εξουθενώνει. Έχει την κάλμα της, τα μελτεμάκια της, τα μποφόρ της. Έχει τις... περιόδους της, τις ορμόνες της , τα γυναικολογικά της. Αιδοίον Πέλαγος, Αιγαίον Πέλαγος. Γυναίκα και θάλασσα, γένους θηλυκού και τα δύο!<br />Σημασία έχει να πας με τα νερά της. Χρειάζεται να την ανιχνεύσεις, να την αγκαλιάσεις, να κολυμπήσεις απαλά και ήρεμα μέσα της, να μη βιάζεσαι, να νιώσεις τους χυμούς της, ν' αφεθείς στο υγρό στοιχείο της, να διαισθανθείς την ανωτερότητά της. Ν' ακούσεις το φλοίσβο των κυμάτων της, να πλεύσεις ανάλογα με τις διαθέσεις της. Δεν τη χορταίνει το μάτι σου. Ατελείωτη, ανεξάντλητη. Άντε και βούτηξες μέσα της, σιγά μη βρεις το βυθό της. Νομίζεις ότι τον βρήκες. Σε ξεγελάει και σε ρουφάει. Κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο. Δε βρίσκεις άκρη. Χάσμα χασμάτων. Αχανές!<br />Τη θάλασσα όμως μπορεί να τη μάθεις, να την κολυμπήσεις, να την εξερευνήσεις. Τις γυναίκες; Θεός κι η ψυχή τους!<br />Εγώ όμως όρθιος στη γέφυρα, θαλασσοπόρος, μέσα σ' όλα. Τι κι αν κινδύνεψα από τα κύματά της, τι κι αν έφαγα χυλόπιτες και έμεινα στα κρύα του λουτρού. Έχει ο καιρός γυρίσματα.<br />Σίγουρα κάποιες στιγμές θα χαρείς κι εσύ την υπέρτατη γλύκα του μελιού της. Κι αν σε τσιμπήσει καμιά φορά με το κεντρί της, δε χάθηκε ο κόσμος. Κάποια άγαρμπη κίνηση θα' κανες και θα της τσαλάκωσες τα φτερά. Μ' ένα χάδι, με μια καλή κουβέντα, με μια ανοιχτόκαρδη αγκαλιά που θα της προσφέρεις, όλα θα γίνουν μέλι γάλα. Κι άντε πάλι από την αρχή... Γιατί το παράπονο και η κοκεταρία είναι στη φύση της. "Καρδιά παραπονιάρα" δε λέει ένα λαϊκό άσμα; Η γκρίνια της τελειώνει ποτέ , νομίζεις; Δεν μπορείς ούτε καν να της την αφαιρέσεις. Είναι σαν να κόβεις ένα μέρος του σώματός της. Όχι ότι δεν υπάρχει και αντρική γκρίνια. Είναι χειρότερη ασυζητητί αλλά πιο σπάνια..<br />Δύσκολο πράγμα η σχέση, η συμβίωση. Να είσαι τρυφερός με τις γυναίκες. Αυτό νομίζω είναι το άλφα και το ωμέγα. Και ν' αντέχει ο ένας τον άλλο, κυρίως εκείνη εσένα. Υπομονή χρειάζεται. Υπομονή και αγάπη.<br /><br /></span></span></span><br /></span></span></span></span>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-7925371551792797452009-03-06T20:05:00.000-08:002009-03-06T20:52:51.653-08:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXfTKWK9bB7jgwHOg3UC53FM51LWzKLKvpuC5N7U-f1rcSmzO6h_rgEXsoqKC7pjjrYR5uTyUlHtuuf2pTmcFuN8WmlZaOUI2Dm62a1d95hyphenhyphenxUo_frxSEnfzWmzGdelLwVFYtTxbz86-U/s1600-h/kchvrs.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 213px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXfTKWK9bB7jgwHOg3UC53FM51LWzKLKvpuC5N7U-f1rcSmzO6h_rgEXsoqKC7pjjrYR5uTyUlHtuuf2pTmcFuN8WmlZaOUI2Dm62a1d95hyphenhyphenxUo_frxSEnfzWmzGdelLwVFYtTxbz86-U/s320/kchvrs.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5310300578564804594" border="0" /></a><br /><span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:georgia;">Δεν τα <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_0">ηύρα</span> πια ξανά<br />τα τόσο γρήγορα χαμένα...<br />τα ποιητικά τα μάτια,<br />το χλωμό το πρόσωπο,<br />τα χείλη εκείνα,<br />δεν τα <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_1">ηύρα</span> πια.<br /> Κ. Καβάφης<br /><br /><br />Σήμανε η "ώρα" ακροβάτη, ήλιε της καρδιάς μου για τρεις αιώνιους μήνες. Η ώρα της κατάβασης (υπέρβασης), της πτώσης (πτήσης), της οδύνης (ηδονής). Καιρός του <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_2">σπείρειν</span>, καιρός του <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_3">θερίζειν.</span><br />Θέλω τόσο να σε βγάλω από τη δύσκολη θέση που σ' έφερα εισβάλλοντας σαν κεραυνός στη ζωή σου. Να <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_4">συνέλθεις</span> κι εσύ απ' αυτή την "τρέλα", να σταθείς σ' αυτήν που σε ορίζει, ν' <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_5">αφοσιωθείς</span> στον προορισμό σου, να μην σπάσει το νήμα της ανθεκτικής, αλλά λεπταίσθητης ψυχής σου.<br />Τα ήξερα τ' αποτελέσματα "του χρονικού ενός προαναγγελθέντος κύκλου" αλλά εγώ <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_6">πετούσα</span> στα σύννεφα πάντα με την κρυφή ελπίδα πως δεν μπορεί, κάτι θα γίνει, ένα θαύμα, λέμε τώρα. Κι όμως το θαύμα είναι ότι σε γνώρισα, σ' άγγιξα, <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_7">κουβέντιασα</span> μαζί σου σαν να σε ήξερα χρόνια, σ' αγκάλιασα, σε φίλησα. Ένιωσα η Μαργαρίτα του <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_8">γουντιαλενικού</span> <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_9">Φάουστ.</span> Από τα όνειρα που βλέπεις με τα μάτια ανοιχτά και που έχεις την τύχη να τ' αγγίζεις κιόλας χωρίς να πουλήσεις την ψυχή σου στο διάβολο. Μόνο στο μικρό διαβολάκι θεό Έρωτα. Χαλάλι του.<br />Να μαζέψω λοιπόν κι εγώ τα ασυμμάζευτα μου, να συγκεντρωθώ επιτέλους στο <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_10">χαρτομάνι</span> μου, να γίνω κανονικός άνθρωπος της καθημερινότητας και της ρουτίνας (άμα δουλεύεις πολύ, ξεχνάς -λένε- τα ερωτικά που σε παιδεύουν).<br />Η μνήμη μου βεβαίως είναι πανίσχυρη, σωματική και συναισθηματική. Η καρδιά, τα χείλη και το δέρμα θα ενθυμούνται τις σκιές της αγάπης, της <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_11">θέρμης</span> την ηδονή, την αφή των σκέψεων μας, το χάδι των χεριών, την υπέροχη προσμονή του αγαπημένου προσώπου, το πλατύ χαμόγελο, τις σωρηδόν "συμπτώσεις" που μας συνδέουν, το "<span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_12">γκριν</span>" ή το "μη" σου που με αφοπλίζουν, τα κινητά παιγνιώδη μηνύματα που <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_13">σπαρταρούσα</span> γι' αυτά και μερικές ακόμη ανεξαργύρωτες στιγμές και αισθήσεις που κυλάνε στο αίμα μου, όπως υποθέτω και στο δικό σου.<br />Οι ανολοκλήρωτοι έρωτες, αχ αυτοί οι ανεξίτηλοι έρωτες!<br />Συγγνώμη που σε <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_14">φερα</span> σε δύσκολη θέση, αν σε πίεσα λίγο παραπάνω. Θέλω να είμαι "καλός άνθρωπος" στη ζωή ετούτη αλλά δεν είναι εύκολο. Σύρε στο καλό και μη φοβάσαι το χρόνο. Αυτά που επιθυμείς θα γίνουν σύντομα πραγματικότητα, το διαισθάνομαι. Είσαι από καλή πάστα, μην τη φοβάσαι τη μοίρα, η ζυγαριά είναι με το μέρος σου.<br />Σ' ευχαριστώ εκ βαθέων για ό,τι μου πρόσφερες, για μένα ήταν όλα τόσο πολύ.. Θα "<span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_15">ξαναμπαρκάρουμε</span> με τα σπασμένα μας κουπιά" και όπου μας βγάλει...<br />Ένα υστερόγραφο σ' αφήνω και μια <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_16">δήλωση</span> κάνω αν και τις σιχαίνομαι... <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_17">μ' έκανες</span> να λέω τη λέξη "σ' αγαπώ" και να την αισθάνομαι, κάτι που δεν μπορούσα για χρόνια.<br /><br /> Αντίο, φως μου...<br /></span></span></span></span>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-26807482746339358362009-03-05T08:03:00.000-08:002009-03-05T08:14:45.637-08:00ΠΕΡΙ ΚΛΑΜΑΤΟΣ<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioDqRWapCuXu6tajKBZ21RvHW2Xdk-zFa9jHDQMKmMme8VftddL7hPDgnVEc2iFNw87tY8buvWt4BagSCK8XxcFGFOXaJ0ewMCsMTNtucShN4VUbJsKiCOY3jNV8P6ZkHosrcYVe2u0VU/s1600-h/nhy.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 270px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioDqRWapCuXu6tajKBZ21RvHW2Xdk-zFa9jHDQMKmMme8VftddL7hPDgnVEc2iFNw87tY8buvWt4BagSCK8XxcFGFOXaJ0ewMCsMTNtucShN4VUbJsKiCOY3jNV8P6ZkHosrcYVe2u0VU/s320/nhy.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5309737521095678882" border="0" /></a><br /><span style="font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:georgia;"><span style="font-style: italic;">Ο άντρας είναι το μόνο αρσενικό ζώο που κλαίει για συναισθηματικούς λόγους</span><br /><span style="font-style: italic;">Οι περισσότερες γυναίκες κλαίνε 5 φορές το μήνα περίπου</span><br /><span style="font-style: italic;">Οι άντρες μπορεί να βουρκώσουν ή να συγκινηθούν πάρα πολύ μια φορά το μήνα</span><br /><span style="font-style: italic;">Τα δάκρυα των γυναικών κυλούν, ενώ οι άντρες βουρκώνουν απλώς</span><br /><span style="font-style: italic;">Οι ώρες αιχμής των δακρύων είναι 7-10 το βράδυ</span><br /><span style="font-style: italic;">Οι κυριότερες αιτίες που μας κάνουν να κλαίμε είναι λύπη, μοναξιά, ευτυχία, φόβος, πόνος, θυμός, γέλιο, σεξουαλική έξαρση, ξένο αντικείμενο στα μάτια και ορμονική αστάθεια.</span></span></span></span><span style="font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:georgia;"><br /></span></span></span>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-16339848910506875242009-03-05T08:01:00.000-08:002009-03-05T08:02:48.894-08:00<span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family: georgia;">Ποιός από μας δεν είναι παντοτινά άγνωστος και μόνος;<br /><br />Τόνυ Γουόλφ<br /></span></span></span></span>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-15812898748174859392009-03-05T07:51:00.001-08:002009-03-05T07:52:34.693-08:00<span style="font-family: georgia;"><span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;">Τούτη η πίκρα του χωρισμού<br />έχει μια γλύκα τόση<br />που καληνύχτα θα σου λέω<br />ώ<span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_0">σπου</span> να ξημερώσει...<br /><br /><br />Απόσπασμα από το έργο του Σαίξπηρ<br />"Ρωμαίος και Ιουλιέτα"<br /></span></span></span></span>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-57294997400220725572009-03-05T07:48:00.000-08:002009-03-05T07:50:12.343-08:00<span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family: georgia;">Το ξέρω πως καθένας μοναχός<br />πορεύεται στον έρωτα,<br />μονάχος στη δόξα και στο θάνατο.<br />Το ξέρω. Το δοκίμασα. Δεν ωφελεί.<br />Άφησε με να' ρθω μαζί σου.<br /><br />(Σονάτα του Σεληνόφωτος)<br /> Γιάννης Ρίτσος<br /></span></span></span></span>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-83382124110503540832009-03-05T07:36:00.000-08:002009-03-05T07:47:20.311-08:00Αποχαιρετισμός ένος άντρα<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhY-hz91BkT9v02qURYwk6a7x-r6V-Ex6Mj2JSEovZ_qOqPE1v3a78y-Qdp3x1Vx159DQJizSUxzXIg7CPwShbsViLH6t88OcHZ6MmFrPEa5xt5OhS4whWGQlizhh0yZuWapPnEOWUTWCA/s1600-h/Misty-Path.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 200px; height: 150px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhY-hz91BkT9v02qURYwk6a7x-r6V-Ex6Mj2JSEovZ_qOqPE1v3a78y-Qdp3x1Vx159DQJizSUxzXIg7CPwShbsViLH6t88OcHZ6MmFrPEa5xt5OhS4whWGQlizhh0yZuWapPnEOWUTWCA/s200/Misty-Path.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5309730719923999074" border="0" /></a><br /><span style="font-style: italic;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:georgia;"><span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;">Αγαπημένα πρόσωπα που σε συντρόφεψαν στο διάβα σου, άνθρωποι που εκτιμούσες και σ' εκτιμούσαν, συνεργάτες και φίλοι να σου γνέφουν καθώς βρίσκεσαι στο κατάστρωμα του πλοίου της γραμμής χωρίς επιστροφή. Εσύ ήρεμα θλιμμένος να τους ανταποδίδεις το χαιρετισμό παίρνοντας μαζί σου, όπως κι εκείνοι, κάποιες όμορφες στιγμές που περάσατε παρέα. Αλλά και οι γυναίκες που χάρηκες τη συντροφιά τους, την προσφορά τους, το κελάηδημά τους, το "σταυρόλεξο" των συναισθημάτων τους, τη χαρά και την γκρίνια τους. Αυτές που είχες την τύχη να γευτείς το αστείρευτο, πεντανόστιμο και τόσο διαφορετικό "γλυκό του κουταλιού" του κορμιού τους. Είναι εκεί όλες, στην προκυμαία την ώρα που... σφυρίζει το καράβι για την αναχώρησή σου. Κι εσύ, στωικά χαμογελαστός, να τις κρατάς μαγικά όλες πάνω σου σαν ένα φυλαχτό, όπως κι αυτές θα' θελες να έχουν κρατήσει κάτι από σένα στη μνήμη τους...<br />Καλό ταξίδι.<br />Στο επανιδείν...<br /></span></span></span></span></span>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-67168740704663602372009-03-05T07:13:00.000-08:002009-03-05T07:21:23.702-08:00Α.....................................................Ω<span style="font-weight: bold;"><span style="font-family:georgia;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;">Άνοιξε την καρδιά σου σε μένα<br />Βάρος δε θα' χεις άλλο πια<br />Γιατί μονάχος σαν πονάς<br />Διπλός είναι ο πόνος<br />Έλα! πες το λοιπόν το μυστικό<br />Ζωή θα γίνει ο πόνος σου<br />Ήρεμα όμως σκέψου<br />"Θες να το πω σε σένα; γιατί"<br />Ίσως σε μένα δε θα το πεις<br />Κάποτε όμως θα σκεφτείς<br />"Λες να έλεγε αλήθεια;"<br />Μοιρασμένος πόνος, μισός πόνος<br />Ναι! είμαι σίγουρη, θα το σκεφτείς<br />Ξανά θε να με θυμηθείς<br />Όμως μπορεί να μη με βρεις, τον πόνο να μοιράζεις<br />Ποτέ όμως μην αφήσεις ο πόνος να σε παρασύρει<br />Ρώτα, ψάξε και θα βρεις την ευτυχία<br />Στου φίλου τη στοργή<br />Τη λύπη, τον καημό σου, την αμαρτία<br />Υπάρχει ο φίλος<br />Φρόντισε να ελευθερωθείς<br />Χάρις σ' αυτόν χαρά θα βρεις<br />Ψάξε να βρεις τον τρόπο<br />Ω! ναι τον βρήκα ήτανε δίπλα μου και δεν τον είδα.<br /></span></span></span></span></span>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-86418749405729749792009-03-05T06:43:00.000-08:002009-03-05T07:11:42.500-08:00Ήταν και πάλι φθινόπωρο...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjimO-JTpaOWETcWtS06pHMVC4EQBMXFcnFcJda1PMOw13lTC45D8fbHkGNtTfm3OlNb4aldrtw-xiMOEUGKZ9zPqKbG8EIRGE22fjcJPrbi6UZyMj3ui30Ui6fV6-_PAvuQ0YeBSiR9ck/s1600-h/3003148671_334110a377.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjimO-JTpaOWETcWtS06pHMVC4EQBMXFcnFcJda1PMOw13lTC45D8fbHkGNtTfm3OlNb4aldrtw-xiMOEUGKZ9zPqKbG8EIRGE22fjcJPrbi6UZyMj3ui30Ui6fV6-_PAvuQ0YeBSiR9ck/s320/3003148671_334110a377.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5309721568612196418" border="0" /></a><br /><span style="font-style: italic;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:georgia;"><span style="font-weight: bold;">Ο έρωτας τελειώνει αμοιβαία.. όπως αμοιβαία ξεκίνησε, αλλιώς δεν ήταν μεγάλος έρωτας. Λένε πως οι μεγάλοι έρωτες δε φοράνε νυφικό, λένε ότι είναι αυτοί που ριζώνουν μέσα μας αλλά είναι και καταδικασμένοι. Γι' αυτό άλλωστε λένε πάλι, πως πρέπει να παντρεύεσαι τη σχέση και όχι το πάθος!<br />Σημασία πολλές φορές δεν έχει το ΠΟΣΟ ξέρουμε να αγαπάμε αλλά το ν' αγαπάμε ατόφια. Λένε κάποιοι πολύ σοφά πως δεν μπορεί να μας πληγώνει αυτός που δε μας αγάπησε αληθινά. Το πάθος είναι αυτό που δημιουργεί τα πάντα. Ποτέ δεν είναι για πάντα, το πάντα. Αυτό που μένει για πάντα είναι μόνο η σκέψη. Αυτή είναι όλη δικιά μου χωρίς να πληγώνω κανέναν... Μπορώ να ξεχάσω τις μέρες εκείνες; Μπορώ να μη σε σκέφτομαι; Μπορώ να μην αναρωτιέμαι γιατί; Επιτέλους παντρεύομαι! Πλάκα μας κάνεις;!<br />Το ήξερες θα μου πεις.. Το ήξερα σου λέω. Πονάει η ψυχή μου όμως. Όσα έχω μου φαίνονται φτωχά. Φοβάμαι τώρα. Αν σκάψεις μέσα μου βαθιά, μόνο τη μορφή σου θα βρεις! Τώρα θα σου γράφω μέσα από τις αϋπνίες μου. Πολλές σελίδες σου έχω γράψει κι άλλες τόσες θα σου γράψω... Την τελευταία σελίδα θα την αναβάλω όσο μπορώ.<br />Πάντα φοβόμουνα αυτό το παράξενο συναίσθημα του έρωτα. Τον φοβάμαι αυτό το θεό, γιατί ξέρω τον εαυτό μου. Όταν ερωτεύομαι το θερμόμετρο φτάνει στους 40 βαθμούς. Δεν ελέγχω τον υδράργυρο. Ήταν λάθος αυτός ο έρωτας είπαν οι φίλοι, από τη αρχή έμοιαζε με λάθος μου είπε η μοίρα, αλλά εγώ εκεί στο λάθος και στο πάθος! Μιλάμε για βάθος...<br />Δεν μετανιώνω για τίποτα...<br />Ένα φιλί θα ταξιδεύει στην αιωνιότητα τον έρωτα μου. Στην αγκαλιά σου θ' ακουμπώ τα όνειρά μου.<br />"Σε ποθώ και θα ψάξω χίλιους τρόπους να στο πω...", έτσι είπαμε αντίο σ' εκείνο το παγκάκι που τώρα μένει άδειο όποτε περνάω και το βλέπω.. λες και κανείς δε θέλει να ξεκουράσει τη σκέψη του σ' αυτό.<br /><br /></span><span style="font-weight: bold;"></span></span></span></span>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-38778008476512138982009-03-05T06:40:00.002-08:002009-03-05T06:41:02.140-08:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjx9E9GHzqhcPQajO-kqRLOs3gz9ehoPtq83_q2xcaGnRkos0CfMMl6rJmxJGNGzKdSnDmgMD1UEe2TWlYye1OJapoNaAa7HRDRsiKhnzkdsSt-cX59bnc-HtYmFJMsczdNovRppkz8Fss/s1600-h/paris.jpg"><img style="cursor: pointer; width: 400px; height: 280px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjx9E9GHzqhcPQajO-kqRLOs3gz9ehoPtq83_q2xcaGnRkos0CfMMl6rJmxJGNGzKdSnDmgMD1UEe2TWlYye1OJapoNaAa7HRDRsiKhnzkdsSt-cX59bnc-HtYmFJMsczdNovRppkz8Fss/s400/paris.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5309713678572638802" border="0" /></a>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-37792341026778296342009-03-05T06:40:00.001-08:002009-03-05T06:41:24.226-08:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjenpl1NSD0rVFwr3aHqF1tfSUVQrfiHIZOqgQvrPFcXxn7jG_YFr3CaY8FGOKjhddQGsIrHjA-ZnKBvEo7yIFPbsRfXqyCtYlfqEKl1XsqQQZbR2CnVqYXHuqRUhvG63qhJe3U2W39WIY/s1600-h/hand.jpg"><img style="cursor: pointer; width: 400px; height: 271px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjenpl1NSD0rVFwr3aHqF1tfSUVQrfiHIZOqgQvrPFcXxn7jG_YFr3CaY8FGOKjhddQGsIrHjA-ZnKBvEo7yIFPbsRfXqyCtYlfqEKl1XsqQQZbR2CnVqYXHuqRUhvG63qhJe3U2W39WIY/s400/hand.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5309713575915328098" border="0" /></a>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-57456561747255506832009-03-05T06:39:00.000-08:002009-03-05T06:40:09.520-08:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXb68s1eO7RTGg36Xw_7eUu3vWek8DjF9u6cV3l7kRGhVYrgjHFtGN2YEvj6IVF2Vl1O-y6Pp8mtNiHVLtGFlRtOphaU1AMU_C3jiRW90hjFu1GLP5h5Ifm83JsmhPc_7cqldYXbElaBw/s1600-h/Dance.jpg"><img style="cursor: pointer; width: 260px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXb68s1eO7RTGg36Xw_7eUu3vWek8DjF9u6cV3l7kRGhVYrgjHFtGN2YEvj6IVF2Vl1O-y6Pp8mtNiHVLtGFlRtOphaU1AMU_C3jiRW90hjFu1GLP5h5Ifm83JsmhPc_7cqldYXbElaBw/s400/Dance.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5309713456092483714" border="0" /></a>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3673306456972266538.post-73188864590089301312009-03-05T06:01:00.000-08:002009-03-05T06:37:30.441-08:00Σκορπισμένα συναισθήματα<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7QEXCFdHeJ92_JqsuUzUWPFfVTXrjn0gFtGHeA81NXh29g4N6hmAy6nDwXgfsT6agCOhKBnVERWxftRgBuiTWg5OXxroQ8-KjkQsUJd5GHw6zTjSIiMoLrhlVdOoNNAWbbry9cND9_k8/s1600-h/3194077478_a1029f2fb3.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 240px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7QEXCFdHeJ92_JqsuUzUWPFfVTXrjn0gFtGHeA81NXh29g4N6hmAy6nDwXgfsT6agCOhKBnVERWxftRgBuiTWg5OXxroQ8-KjkQsUJd5GHw6zTjSIiMoLrhlVdOoNNAWbbry9cND9_k8/s320/3194077478_a1029f2fb3.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5309712768444660242" border="0" /></a><br /><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:courier new;"><span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-family:georgia;"><span style="font-family:georgia;">Σ' αγαπώ<span style="font-family:georgia;">! <span style="font-family:georgia;">Δεν μπορώ να πω τίποτα άλλο. Είναι κλισέ το </span><span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_0" style="font-family:georgia;">σ' αγαπώ</span><span style="font-family:georgia;"> λένε... που το καταντήσαμε! Το να μην μπορώ να εκφράσω κάτι άλλο, σημαίνει </span><span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_1" style="font-family:georgia;">κάτι</span><span style="font-family:georgia;">.. Ψάξε να το βρεις! Το λέμε συνέχεια, κούρασε τα χείλη μας, τη σκέψη μας.. Ξέρεις ε; Πιστεύω ότι το λέμε από ανάγκη, για να μας το ανταποδώσουν... πόσες φορές το είπες στον καλό σου κ επειδή απλά σου χαμογέλασε...κατέβασες το βλέμμα απορημένη; </span><br /><span style="font-family:georgia;">Ο έρωτας λένε δεν έχει λογική.. Πόσες φορές ένιωσες την αόρατη δύναμη να σε σέρνει απ' τον έρωτα στη λογική και τούμπαλιν; Πόσες φορές ένιωσες ερωτευμένη και μετά είπες "α μπα" δεν είμαι ερωτευμένη απλά τον αγαπάω;</span><br /><span style="font-family:georgia;">Είμαι; Δεν είμαι; Τι είμαι; Γιατί είμαι; Είμαι αυτό που είμαι και δεν πρόκειται ν' αλλάξω για κανέναν! </span><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_2" style="font-family:georgia;">ΚΑΝΕΝΑ</span><span style="font-family:georgia;"> μ' ακούς; Σιγά μην </span><span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_3" style="font-family:georgia;">ακούει</span><span style="font-family:georgia;"> σκέφτεσαι... Συνήθως ο σύντροφος μας θέλει ν' αλλάξει σε μας ότι "δεν του κάνει" λες κ είμαστε το </span><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_4" style="font-family:georgia;">ξεθωριασμένο</span><span style="font-family:georgia;"> τζιν, που λόγω </span><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_5" style="font-family:georgia;">μπάκας</span><span style="font-family:georgia;"> δεν του κουμπώνει πια. Κι εμείς εκεί, πετάμε "ότι δεν του κάνει" και αρχίζει το κουκλοθέατρο με τις </span><span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_6" style="font-family:georgia;">άβουλες</span><span style="font-family:georgia;"> μαριονέτες. Τι γίνεται όμως όταν η σχέση μας γίνει μια συνήθεια όπως ο πολύ </span><span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_7" style="font-family:georgia;">γλυκείς</span><span style="font-family:georgia;"> ελληνικός κάθε πρωί; Αυτός βέβαια μας έπλασε όπως ήθελε </span><span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_8" style="font-family:georgia;">αφού</span><span style="font-family:georgia;"> από έρωτα εμείς πετάξαμε το ταμπεραμέντο μας γιατί δεν άρεσε στη συμπεθέρα! Τότε εμείς πιο </span><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_9" style="font-family:georgia;">ευνουχισμένες</span> από τη συνήθεια δεν βλέπουμε ότι ήρθε το τέλος μιας σχέσης... Γιατί είναι αλήθεια, η συνήθεια ευνουχίζει τις ανθρώπινες σχέσεις και σαν έρθει το τέλος και χωρίσεις, λυπάσαι πιο πολύ που <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_10" style="font-family:georgia;">ξεβολεύτηκες</span><span style="font-family:georgia;"> </span><span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_11" style="font-family:georgia;">από</span><span style="font-family:georgia;"> την καθημερινότητα σου, παρά που έχασες τον άνθρωπό σου, τον καλό σου, το σ' αγαπώ σου, τον έρωτα σου.</span><br /><span style="font-family:georgia;">Άραγε αυτοί που φεύγουν μας αφήνουν ένα </span><span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_12" style="font-family:georgia;">κομμάτι</span><span style="font-family:georgia;"> τους , αλήθεια; Αυτό είναι το πολυτιμότερο αφού τον </span><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_13" style="font-family:georgia;">ερωτεύτηκες.</span><span style="font-family:georgia;">. Έτσι δεν έλεγες; Αυτό θα ναι το μυστικό της </span><span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_14" style="font-family:georgia;">μνήμης</span><span style="font-family:georgia;"> σου! Μόνο έτσι δε θα νιώθεις ποτέ μόνη σου.. Γιατί αν αυτός αν και έφυγε συνεχίζει έτσι απλά να σ' αγαπάει, θα έχεις και ό,τι χρειάζεσαι.</span><br /><span style="font-family:georgia;">Αν βέβαια ισχύει το ότι "σε κάθε σχέση ο ένας αγαπάει περισσότερο" τότε </span><span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_15" style="font-family:georgia;">μη</span><span style="font-family:georgia;"> μου πείτε πως οι γυναίκες δε θα </span><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_16" style="font-family:georgia;">παρακαλάγαμε</span><span style="font-family:georgia;"> να μην είμαστε </span><span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_17" style="font-family:georgia;">εμείς</span><span style="font-family:georgia;"> </span><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_18" style="font-family:georgia;">ΑΥΤΕΣ</span><span style="font-family:georgia;">!!! Έλα τώρα... οι γυναίκες είμαστε πιο πονηρές σε όλα αυτά. Ξέρουμε τα πάντα, και όσα θα μας πείτε αλλά και όσα θα μας κρύψετε...</span><br /><br /></span></span></span></span></span></span></span>ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕhttp://www.blogger.com/profile/00316875059488377825noreply@blogger.com0