...Και αν αντέχουν ακόμη να είναι εδώ, ανάμεσα στον κόσμο, είναι γιατί ξέρουν και οι δύο πως η υπομονή τους αυτή θα ανταμειφθεί με τον καλύτερο τρόπο μόλις μείνουν μόνοι. Αυτός θα την σκεπάσει με έρωτα κι εκείνη θα παραδοθεί στο παραλήρημα της σάρκας, προσφέροντας του την πιο γλυκιά κυριαρχία.
...Και το πάθος τους μέρα τη μέρα θα δυναμώνει, νύχτα τη νύχτα θα τυλίγει τις ζωές τους σαν κισσός, με τα χρόνια θα γίνεται πιο στέρεο και αμετάβλητο. Γιατί ο αληθινός έρωτας είναι πεπρωμένο και ας λένε όσοι δεν ξέρουν ότι κρατάει λίγο και ότι κάποτε τελειώνει, όπως όλα τα πράγματα. Αυτοί που το ισχυρίζονται είναι απλούστατα αδύναμοι να δούνε τη ρίζα της αγάπης ή φοβούνται να την πιστέψουν. Η ρίζα της αγάπης φυτρώνει στην ψυχή και από εκεί εξαπλώνεται και αγκαλιάζει το σώμα. Γι' αυτό η αγάπη, όταν είναι αγάπη και όχι όταν νομίζουμε ότι είναι, κρατεί αιώνια...
Φταίει που είναι αθάνατη η ψυχή...
Αυτό μόνο όσοι ερωτεύτηκαν με την πρώτη ματιά ή όσοι θα ερωτευτούν στο μέλλον μπορούν να το καταλάβουν...
Τρίτη 3 Μαρτίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου