Αγαπημένα πρόσωπα που σε συντρόφεψαν στο διάβα σου, άνθρωποι που εκτιμούσες και σ' εκτιμούσαν, συνεργάτες και φίλοι να σου γνέφουν καθώς βρίσκεσαι στο κατάστρωμα του πλοίου της γραμμής χωρίς επιστροφή. Εσύ ήρεμα θλιμμένος να τους ανταποδίδεις το χαιρετισμό παίρνοντας μαζί σου, όπως κι εκείνοι, κάποιες όμορφες στιγμές που περάσατε παρέα. Αλλά και οι γυναίκες που χάρηκες τη συντροφιά τους, την προσφορά τους, το κελάηδημά τους, το "σταυρόλεξο" των συναισθημάτων τους, τη χαρά και την γκρίνια τους. Αυτές που είχες την τύχη να γευτείς το αστείρευτο, πεντανόστιμο και τόσο διαφορετικό "γλυκό του κουταλιού" του κορμιού τους. Είναι εκεί όλες, στην προκυμαία την ώρα που... σφυρίζει το καράβι για την αναχώρησή σου. Κι εσύ, στωικά χαμογελαστός, να τις κρατάς μαγικά όλες πάνω σου σαν ένα φυλαχτό, όπως κι αυτές θα' θελες να έχουν κρατήσει κάτι από σένα στη μνήμη τους...
Καλό ταξίδι.
Στο επανιδείν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου