Μερικά βήματα για να στηρίζουμε τις αληθινές μας σχέσεις με τους φίλους :
Αφιερώνω χρόνο Ακούω και δεν κρίνω Δεν παραλείπω να του υπενθυμίζω ότι είναι δυνατός Βοηθώ να νιώσει καλύτερα Λέω πάντα την αλήθεια, όταν πρόκειται να βοηθήσω Δείχνω με τη συμπεριφορά μου, τον τόνο της φωνής και το χαμόγελο μου ότι μ' ενδιαφέρει να αισθάνεται ασφαλής, ευτυχισμένος και άνετος Δείχνω ότι λυπάμαι όταν πληγώνομαι απ' αυτόν και μου επιτρέπει να του το δείξω και μου δείχνει ότι λυπάται όταν εγώ τον πληγώνω Δεν τον εκμεταλλεύομαι ποτέ. Φροντίζω να ξέρει τι θέλω και αλληλοπροστατευόμαστε Του κάνω μικρές εκπλήξεις Βρίσκω λόγια για να τονίσω ό,τι καλό έχει μέσα του Επιτρέπουμε ο ένας στον άλλο να κλάψει όταν το χρειάζεται τον ενθαρρύνω να μου λέει την αλήθεια και να παραδέχεται τους φόβους του. Το ίδιο κάνω κι εγώ.
Εύχομαι όλοι να έχουμε γερές βάσεις στη φιλία... Ας προσπαθήσουμε. Χρειαζόμαστε τους φίλους, όσο τίποτα άλλο! Ώρα καλή, καλές σκέψεις, σωστούς προβληματισμούς.
αναλαμβάνω την προσωπική μου ευθύνη για τη συμπεριφορά μου
θέτω ανώτερους στόχους
δείχνω ανοχή
είμαι γενναία
αγαπάω
έχω φιλοδοξίες
χαμογελάω
Άργησε όσο θέλεις ψυχή μου. Το ξέρω πως ίσως να χάνουμε χρόνο. Μην απορείς που στέκομαι δίπλα σου πάντα... Ποτέ δε θα σε άφηνα μόνο. Μα αν είναι να φύγεις, τότε μην έρθεις ποτέ... Για τις στιγμές, που λίγο κρατάνε, είναι υπέροχες μόνο οι αναμνήσεις. Για μένα το αιώνιο είναι το ΠΑΝ.
στους εχθρούς σου συγχώρεση στους φίλους σου την καρδιά σου στα παιδιά σου παράδειγμα στους αντιφρονούντες ανοχή στον πατέρα σου υπακοή στη μητέρα σου τρυφεράδα στον εαυτό σου αυτοσεβασμό στους γείτονες σου καλούς τρόπους στους παραπαίοντες κατανόηση σε όλους αγάπη.
Το δάκρυ μου φωτιά, που έκαψε εμένα. Να θυμάσαι ψυχή μου ό,τι έζησα μόνο με σένα... Για πάντα θα με ακολουθεί η καρδιά μου, φώναξε με, αν χρειαστείς τη βοήθεια μου. Κράτα για μένα μια γωνίτσα στην καρδιά σου, να μην αισθάνομαι ότι είμαι μακριά σου. Το σκοτάδι να μην το φοβηθείς, η μοναξιά μη σε τρομάξει, ο Θεός δεν αφήνει τους αγγέλους του, κανείς να τους πειράξει. Μακάρι, να βρεις την ευτυχία,που αναζητείς. Κάτι τόσο λίγο, για τον ουρανό που μου χάρισες, έστω και για λίγο...
Δε θα σε ξεχάσω, όσο κι αν είναι ανώφελο να σε θυμάμαι. Δε θα σε ξεχάσω, γιατί δεν σου πρέπει, δεν μας πρέπει, δεν πρέπει σε όσα ζήσαμε μαζί. Θα σε θυμάμαι πάντα, όμως μόνο όσο χρειάζεται. Γιατί και η ολοκληρωτική λησμονιά είναι το ίδιο ολέθρια όσο και η ολοζώντανη θύμηση..
Για όλους εμάς που θεωρούμε ότι το να πατήσουμεdelete στη μνήμη μας... είναι λύτρωση
η απελευθέρωση μου από την προσκόλληση σε αντικείμενα και σε ορισμένα πιστεύω, είναι στοιχείο ανεξίτηλα γραμμένο σαν ένα απολύτως απαραίτητο βήμα στην ανθρώπινη πορεία μου προς την ύπαρξη. Προσπαθώ να σκεφτώ για μένα... μνήμες!Δεν ξέρω αν είναι χάρισμα ή βάσανο η μνήμη. Γλιστράω συχνά στις λυρικές και μελαγχολικές μπλε νότες της, στην ονειροπόληση και στη νοσταλγία.Θυμάσαι άρα υπάρχεις. Άρα υπάρχω. Αναπολώ αυτά που έχω βιώσει, που έχω αισθανθεί , που έχω μάθει, ενίοτε κι αυτά που έχω φανταστεί.